| |
Hieronim "Franek" Kowalski (ur. 1933 we Włocławku) - czynny instruktor i pil. samolotowy i szybowcowy, członek honorowy Aeroklubu Poznańskiego, egzaminator LKE ULC.
W czasie II wojny światowej, po stracie najbliższych, niespełna 7-letni Hieronim trafił do podsandomierskiej wsi pod opiekę chłopskiej rodziny. Gospodarz, będący dowódcą oddziału partyzanckiego Batalionów Chłopskich, często wysyłał małego Hieronima z meldunkami.
W styczniu 1945 roku podczas radzieckiej ofensywy ranny, trafił pod opiekę żołnierzy radzieckich, a w marcu 1945 r. już jako "Fanek" przechodzi do polskiego 6 Batalionu Saperów. Z saperami, formalnie wcielony do wojska polskiego, dotarł do Berlina. Podczas walk o Berlin, w uznaniu zasług (jako łącznik dostarczał meldunki do będących pod ostrzałem oddziałów), w wieku 12 lat, nadano mu stopień kaprala.
 Fot. za: Motoszybowce nr 2/2012
Po zakończeniu działań wojennych i wcieleniu 6 Batalionu Saperów do 1 Pułku Saperów H. Kowalski wraz z batalionem trafił do Włocławka.
Zafascynowany lotnictwem w roku 1946 uzyskał przeniesienie do 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa". W roku 1950 odbył szkolenie szybowcowe w szkole szybowcowej w Malborku, a rok później kurs samolotowy w Aeroklubie Warszawskim. W 1 Pułku ukończył zarówno szkołę powszechną, liceum jak i kurs młodszego specjalisty lotniczego. Po maturze w 1953 r. wybrał Oficerską Szkołę Lotniczą w Radomiu, którą ukończył w 1956 r. w stopniu podporucznika-pilota. Kolejne przydziały wojskowe to 1 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, a następnie 62 Pułk Szkolno-Treningowy Lotnictwa Myśliwskiego w Poznaniu.
W karierze pilota wojskowego przeszedł drogę od pilota, poprzez dowódcę klucza i dowódcę eskadry, do stanowiska starszego instruktora w 62 Pułku Szkolno-Treningowym Lotnictwa Myśliwskiego w podpoznańskich Krzesinach
Latał na różnych typach samolotów osiągając łączny nalot 4608 h (do 1987 r.), w tym na samolotach naddźwiękowych 1904 h.
Służbę wojskową zakończył w stopniu podpułkownika.
W Aeroklubie Poznańskim od czerwca 1967 roku. Początkowo jako społeczny instruktor szybowcowy i samolotowy, a od roku 1987 kolejno jako etatowy instruktor, szef wyszkolenia, dyrektor aeroklubu (1996) i dyrektor zespołu instruktorów - do roku 1998.
W maju 2005 roku Walne Zgromadzenie Aeroklubu Poznańskiego nadało Hieronimowi Kowalskiemu godność członka honorowego.
W roku 2009, w uznaniu za wieloletnią działalność instruktorską, otrzymał Nagrodę Dedala przyznaną przez Kapitułę Wyróżnienia Honorowego im. Dedala.
Czynny pilot i instruktor Aeroklubu Poznańskiego.
W ostatnich latach związany także z Ośrodkiem Szkolenia Lotniczego Technika/Aerotechnika jako kierownik komórki BL ośrodka i instruktor.
Ważniejsze odznaczenia państwowe:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
Złoty Krzyż Zasługi,
Medal "Za Warszawę",
Medal "Za Odrę, Nysę, Bałtyk",
Medal "Za udział w Walkach o Berlin",
Medal "Za Wolność",
"Za zasługi dla obronności kraju" - Złoty,
Wpis do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich”.
Artykuł poświęcony Hieronimowi Kowalskiemu - "O małym Franku i dużym Hieronimie" [Motoszybowce nr 2/2012].
Hieronim Kowalski z pasażerką w samolocie PO-2 "Papaj".
Lotnisko zapasowe Kąkolewo, koniec lat 60-tych XX w.
Przed startem na MIGu-21, Hieronim Kowalski po prawej.
Lotnisko zapasowe Kąkolewo, koniec lat 60-tych XX w.
W stopniu podpułkownika.
Poznań 1987.
Z Lechem Molewskim.
Lotnisko Bagicz, koniec lat 90-tych XX w.
Z Andrzejem Smorawińskim (ówczesnym Prezesem Aeroklubu Poznańskiego).
Lotnisko Bagicz, koniec lat 90-tych XX w.
Hieronim Kowalski odbiera Wyróżnienie im. Dedala.
Obchody 90-lecia Aeroklubu Polskiego w Poznaniu, 12 września 2009.
Powrót na Lotnisko Kąkolewo, 7 luty 2015.
|
|
