Poznańskie Zawody Samolotowe w Celności Lądowania, Bednary
12 października 2013r.



Nadszedł dzień naszych Poznańskich Zawodów Samolotowych w Celności Lądowania.
EPPB : Piotr z Wojtkiem i Asią, z samego rana ruszaja na Bednary przygotować miejsce zawodów aby godnie przyjąć pilotów i ich maszyny
EPPK: Tymczasem w Kobylnicy trwa przygotowanie i tankowanie samolotów. Andrzej i Krzysiek przeprowadzają odprawę, omawiając zawiłości regulaminu lądowań precyzyjnych i procedury ruchowe oraz bezpieczeństwa, trochę inne od typowego latania po kręgu. Będziemy latać po małym, niskim kręgu, w grupach po 4 samoloty.
Pogoda nie jest idealna. Złota polska jesień była dzień wcześniej, podstawy są jednak wystarczające na kręgi. Silny wiatr idealnie w osia pasa 10.
Po odprawie szybko przemieszczamy się drogą powietrzno-kołową na Bednary. Tam na dobre już działa nasz obóz zawodniczy. Rozkładamy stanowisko kierowania lotami i zaczynamy przyjmować pierwsze samoloty. Zimno, ale na szczęście mamy gorący catering i zapewnioną dostawe do punktu kierowania lotami.





Nie spodziewaliśmy się takiej różnorodności statków powietrznych, jest ciekawie! Od motolotni, Typhoona, poprzez ultralekkie Star’y, Stinga, Condora, tradycyjną już na takich zawodach naszą poczciwą C152 (SP-KIO), aż po Zlina 142 i Żelaznego Zlina 50. W tym roku postawiliśmy na otwartą formułę zawodów z jedną ogólną klasyfikacją punktową. Motolotnie ze swoimi małymi prędkościami mają “fory”, ale nikt się nie poddaje i każdy chce walczyć o pudło.



Zgodnie z planem, po krótkim briefingu, o godzinie 11:00 pierwsza grupa wzbija się w powietrze. Zawodnicy musieli być podzieleni na kilka grup w zależności od prędkości samolotów, jak również z powodu konieczności współdzielenia samolotów.
Zadanie: dwa lądowania normalne.



Zimno zabijamy ciepłym posiłkiem regeneracyjnym. Każdy smakosz znajdzie coś dla siebie.
Dziś serwujemy: Kuchnia Polska Tradycyjna, żaden Fusion: karkówka, kiełbasa, bigos, grochówka, chleb ze smalcem, kiszone ogórki.
Oczekując na swoją kolejkę uczestnicy mają szansę przekonać się, co oznacza prawdziwy drift, czy też jazda terenowa. Do wyboru odpowiednio: Nissan 240sx, 511km… oraz Patrol 2.8l…. Wrażenia gwarantowane.







Motolotnie to znacznie inne, mniejsze prędkości podejścia ….



Co pilot, to inna technika lądowania, szybkie płaskie podejścia i wysokie strome…. Lądowania normalne często wykonywane są przez pilotów dość płasko. Wszystko wskazuje, że zawody rozstrzygną się w drugiej turze- lądowań znad bramki. Płaskie podejścia poniżej bramki będą “nagrodzone” dodatkowymi punktami. Przy dobrym zaplanowaniu podejścia, bramka nie stanowi przeszkody. Lądowanie za 0 jest jak najbardziej możliwe. Co więcej bramka wyznacza prawidłową ścieżkę schodzenia. Mimo to zdarzają się przerwania taśmy, czy też niedoloty, ale rowniez przeloty wynikające ze świadomości, że przed nami jest przeszkoda.













Dziś akrobacji nie było, podstawy za nisko, ale w ramach statystyk, to chyba jeden z pierwszych startów samolotu akrobacyjnego w zawodach na celność lądowania. Jak widać, da się i to z niezłym skutkiem.



Spieszymy się, żeby wszyscy mogli wykonać po 2 lądowania normalne oraz 2 znad bramki. Sporo tego, mamy tu aż 24 uczestników, więc to prawie 100 lądowań … Komisja sędziowska na bieżąco ocenia lądowania i po zakończeniu podlicza punkty, a po 30 minutach niepewności mamy wyniki!





Motolotnia na 1 miejscu, Mariusz gratulujemy! … a dalej na 2 i 3 nasza Cessenka i członkowie „teamu precyzyjnego” – nie poddaliśmy się, a treningi i udział w zawodach robią swoje. Gratulacje dla zwycięzców oraz wszystkich uczestników!!
Wszyscy odbierają pamiątkowe dyplomy z rąk Prezesa Aeroklubu Poznańskiego, Andrzeja Politowicza, a zwycięzcy dodatkowo otrzymują puchary. Na koniec pamiątkowe grupowe zdjęcie (prawie w komplecie) i można już zacząć planować kolejne zawody w przyszłym roku. Tegoroczne zawody zaliczamy do bardzo udanych, zarówno pod względem sportowym, jak i towarzyskim. Było bezpiecznie! Udało się również zintegrować kilka sekcji w jednym celu – wylądować za zero!! Ale też miło spędzić ostatnie już pewnie lotnicze dni w tym sezonie. Było zimno, ale atmosfera gorąca.
Wyciągamy wnioski na następne zawody, żeby zorganizować je i przeprowadzić jeszcze lepiej. Po tegorocznych pozostaje zadowolenie z dobrej roboty i satysfakcja z podziękowań ze strony uczestników. Chcemy żeby pas precyzyjny służył treningowym lądowaniom cały rok, a na koniec sezonu na pewno zmierzymy się w konkurencji lądowań. W następnej edycji włączymy już pełną gamę lądowań, więc również te bez gazu. Od przyszłego sezonu będziemy na bieżąco informować o treningowych lądowaniach na łamach bloga. Zapraszamy do lektury i udziału.



Tymczasem dziękujemy Wszystkim, którzy pomogli nam zorganizować i przeprowadzić te zawody:
- Aeroklubowi Poznańskiemu za pomoc organizacyjną i finansową;
- Urzędowi Miasta Poznania za wsparcie finansowe zawodów;
- Członkom Sekcji Samolotowej za pomoc organizacyjną;
- Panu Prezesowi Sobiesław Zasada Centrum, za pomoc organizacyjną oraz urozmaicenie motoryzacyjne;
- Piotrowi za zaangażowanie i jego Rodzinie za “driftowe” atrakcje;
Do zobaczenia na Bednarach już za rok !! Wpiszcie już imprezę w swoje kalendarze lotnicze